Waarom verbaast me dit nieuws niet echt? Omdat het een halve waarheid en een grote waarschuwing inhoudt. Privatisering legt pijnpunten bloot en verhoogt de productiviteit en de werkbaarheid maar zet helaas ook de deur open voor veel zaken waar jarenlang via vakbonden enz. voor gevochten werd. Het schetst een beetje de zelfgenoegzaamheid van een aantal mensen van een vorige generatie die zich graag zo snel mogelijk statutair wilde vestigen en zich na verloop van tijd ingroeven in de loopgraven (er waren gelukkig ook andere, maar die werden soms meegesleept). De vakbonden, eens verdedigers van de rechten van de arbeiders, werden steeds meer poortwachters van dit systeem. Nu hoop ik dat het hier niet zover moet komen en dat we door de strijd voor moderne en efficiënte overheidsdiensten een buffer kunnen opwerpen. Vanuit de praktijk moet ik getuigen dat er in Vlaanderen binnen de bibliotheeksector hard aan gewerkt wordt maar dat we een aantal 'handicaps' met ons meesleuren. De gemiddelde leeftijd en de achtergrond van onze collega's is daar één van (aan allen met een open visie; hoera!) en de mentaliteit van sommige lokale besturen of mensen binnen deze entourage is een ander (ook IT-diensten!). We blijven niet buiten schot wanneer we het over het overaanbod aan cultuurproducten hebben en bij informatieverstrekking primeert het web. Maar we hebben ook nog steeds een aantal troeven (ledenaantal, spreiding, werkingsmiddelen, opdracht, kennis van onze materie, label van betrouwbaarheid,...) en die moeten we verder inzetten. Want wanneer een politieker in crisistijden hoort dat het voor een kwart of de helft minder even efficiënt kan, begint die al genoegzaam in zijn handen te wrijven. (huh, nu moet je wel even het dossier rond de Lange Wapper in Antwerpen buiten beschouwing laten, kwam plots bij me op). Wist je dat Nedap zijn diensten wil verruimen onder zijn nieuwe naam LIBRIX? En gelijk hebben ze, maar lees dan maar eens goed hoe L.S.S.I. begonnen is. Het donder en bliksemgehalte van dit artikel is groot en nodigt uit tot boeiende discussies, laat de begeleidende foto van deze kranige oude dame en haar uitstraling voor het imago van de bib als startpunt dienen.
dinsdag 28 september 2010
Bibliotheken worden geprivatiseerd
Waarom verbaast me dit nieuws niet echt? Omdat het een halve waarheid en een grote waarschuwing inhoudt. Privatisering legt pijnpunten bloot en verhoogt de productiviteit en de werkbaarheid maar zet helaas ook de deur open voor veel zaken waar jarenlang via vakbonden enz. voor gevochten werd. Het schetst een beetje de zelfgenoegzaamheid van een aantal mensen van een vorige generatie die zich graag zo snel mogelijk statutair wilde vestigen en zich na verloop van tijd ingroeven in de loopgraven (er waren gelukkig ook andere, maar die werden soms meegesleept). De vakbonden, eens verdedigers van de rechten van de arbeiders, werden steeds meer poortwachters van dit systeem. Nu hoop ik dat het hier niet zover moet komen en dat we door de strijd voor moderne en efficiënte overheidsdiensten een buffer kunnen opwerpen. Vanuit de praktijk moet ik getuigen dat er in Vlaanderen binnen de bibliotheeksector hard aan gewerkt wordt maar dat we een aantal 'handicaps' met ons meesleuren. De gemiddelde leeftijd en de achtergrond van onze collega's is daar één van (aan allen met een open visie; hoera!) en de mentaliteit van sommige lokale besturen of mensen binnen deze entourage is een ander (ook IT-diensten!). We blijven niet buiten schot wanneer we het over het overaanbod aan cultuurproducten hebben en bij informatieverstrekking primeert het web. Maar we hebben ook nog steeds een aantal troeven (ledenaantal, spreiding, werkingsmiddelen, opdracht, kennis van onze materie, label van betrouwbaarheid,...) en die moeten we verder inzetten. Want wanneer een politieker in crisistijden hoort dat het voor een kwart of de helft minder even efficiënt kan, begint die al genoegzaam in zijn handen te wrijven. (huh, nu moet je wel even het dossier rond de Lange Wapper in Antwerpen buiten beschouwing laten, kwam plots bij me op). Wist je dat Nedap zijn diensten wil verruimen onder zijn nieuwe naam LIBRIX? En gelijk hebben ze, maar lees dan maar eens goed hoe L.S.S.I. begonnen is. Het donder en bliksemgehalte van dit artikel is groot en nodigt uit tot boeiende discussies, laat de begeleidende foto van deze kranige oude dame en haar uitstraling voor het imago van de bib als startpunt dienen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Even als advocaat van de duivel. Stel: ik bestuur de bibliotheek als een commerciële instelling:
- Ik installeer RFID, zelfuitleenkasten en ontsla een deel van het personeel
- Ik richt me enkel nog op populaire media (Aspe, Piet H, ...) en gooi alle minder populaire media buiten
(zo bespaar ik ruimte)
- Een deel van de vrijgekomen ruimte gebruik ik om een boekenwinkel annex cafetaria te installeren, zodat ik daar ook inkomsten uit genereer
- Catalografie doe ik niet langer (slechts een klein deel van mijn gebruikers maakt hier gebruik van, dus slechte kosten-baten). Wie weet laat ik zelfs de catalogus schieten...
- Werking voor mindervalide doelgroepen laat ik schieten
-...
Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat ik niet achter verandering sta :-). Maar ik wil wel waarschuwen voor het al te grote ophemelen van de werking van geprivatiseerde instellingen. Wie klant is bij Belgacom, Telenet, ... kan mij waarschijnlijk volgen.
Een reactie posten