vrijdag 5 juni 2009

Gezinsbond versus Bib

Wat? Een post over de gezinsbond? Are you 'kidding'? Nee, maar een beetje uitleg is op zijn plaats. Hoe het begon...
Door het 'kweken' van kinderen wordt je bijna automatisch lid van de gezinsbond en om de veertien dagen krijg je zo'n vreselijk ouderwetse gezinskrant in je bus. Sedert die keer dat we daar een gerecht in vonden dat nu ook bijna (is het toeval) tweewekelijks wordt opgediend wordt dit 'erfgoedgazetje' voortaan niet meer weggesmeten zonder 'screening'. En dit keer was het weer prijs, maar van een andere orde.

Het artikel 'Kinderspel om je toekomstig beroep te ontdekken' trok mijn aandacht. Het ging over het boek Speel je kerntalenten uit. Kinderspeelgoed vertelt wie je bent. Ik vond het bijzonder interessant en had het redelijk vlug verorberd. Daarnaast een artikel over 'We leren om te werken...', over werkplekleren en Kenniswerkers. Het artikel sloot af met volgende zin: 'Zin krijgen in leren en werken gaan hand in hand in een wereld waar levenslang leren het motto is. De nieuwe werknemer is een kenniswerker die zichzelf blijft ontplooien.' Schoon hé.

Pagina verder. 'Morgen zal ik wel studeren', na wat zelfherkennende passages stoot ik op volgende stukje intrigerende tekst van gedragstherapeute Sofie Michielsen: 'Tegenwoordig hebben bv. alle studenten een computer. En ze denken ook allemaal dat ze die nodige hebben om te studeren. Maar een computer is een enorme afleider: e-mail, internet, facebook,... Soms adviseren ze bijvoorbeeld aan elkaar om de netwerkkabel een paar uur uit te trekken of - en pas nu op - in de bibliotheek te gaan studeren!'

Hoera, gered, stop teloorgang bibliotheken, we zijn er door, de digikids landen terug op hun voeten, social netwerkafkickcentra mogen geactiveerd worden... Nou, zo erg is het nu ook weer niet, maar waarheid schuilt er wel in. Maar waar wil ik nu naar toe? Door dat woord 'bibliotheek' op die plaats begon ik dat begrip langzaam te koppelen aan 'gezinsbond' en wat bleek: ze zijn duidelijk familie: Ze hebben beide een oud imago maar zijn inhoudelijk uniek. Ze hebben voorbijgestreefde rubrieken maar hebben ook een immens bereik. Ze bieden voor iedereen wat wils en nu komt het belangrijkste: ze bieden een dienstverlening en profileren zich naar het sociaal-cultureel werk en het verenigingsleven. De sterkte van het systeem: het netwerk. Als we met dit gedachtengoed de bib kunnen uitbouwen tot een fysieke, aangename ontmoetingsplaats waar de dates uit de virtuele bib kunnen plaatsvinden dan moet de gezinskrant gewoon nog de layout wat veranderen en kunnen ze samen door de deur van het nieuwe decennium.