iPhoneBook

Recept om een klassiek gerecht wat hipper te maken. Meng een gedegen klassiek medium (prentenboek) met één van de meest hippe technologische toestellen van dit ogenblik (de Iphone). Het resultaat is eenvoudig en charmant. Maar alles staat en valt natuurlijjk met de inhoud.

Mexicaanse griep, it's all in the game

(Als achtergrond bij het lezen, dit deuntje) Om aan te sluiten op de actualiteit en dit meteen ook te koppelen aan één van de thema's die op deze blog voorkomen: de Mexicaanse griep in spelvorm. Dit game is een mooie illustratie uit de categorie 'serious games' en biedt een illustratie van de mogelijke meerwaarde die games kunnen bieden op het vlak van inlichtingenwerk. Na het spelen ervan ervaar je de werkelijke impact van zo'n virus en kan je de vele overdreven commentaren uit de media relativeren. De basisopzet: probeer zoveel mogelijk mensen te besmetten en eventueel te doden (!). Dit mag dan al hard overkomen, het wordt enkel gebruikt om de boodschap zo goed mogelijk over te brengen. Het verschil tussen een gewone griep en de nieuwere variant wordt ook verduidelijkt. Het is wel even wennen aan de interface en de opzet maar dan wordt het plaatje al vlug duidelijk. Dit game werd gemaakt in de schoot van een uitgebreid klinisch virologisch netwerk uit Engeland met wetenschappelijke basis. Trouwens, Test-aankoop heeft ook een duidelijk en overzichtelijk dossier gemaakt over dit item met als titel 'geen reden tot paniek'. Is het niet wat vreemd dat we ons tot Test-Aankoop moeten wenden als we objectieve informatie willen over een thema dat heel relevant is voor iedereen? Kan dit niet iets zijn wat door de digitale bib ingevuld wordt in samenwerking met de academische wereld?

Holografie, augmented reality en boeken

Initiatieven als Fundels die de grenzen tussen boek en media aftasten kunnen enkel worden toegejuicht. Als we er naast RFID ook nog andere nieuwe technologie bij betrekken dan zwelt dat juichen alleen maar aan (in mijn geval toch). Neem nu bijvoorbeeld 'augmented reality'; de digitale en de fysieke wereld versmelten met elkaar.



Volgende items werden hierover gepost op Emerce: 'Augmented reality, nieuwe kansen voor uitgevers' en 'Nederland topt Silicon Valley met augmented reality'. Oké, het zijn nog maar demo's en de techniek staat nog in z'n kinderschoenen maar het biedt (opnieuw) nieuwe uitdagingen. Hoe gaan we met 3D voorstellingen om bij het presenteren van een handboek? Hoe gebruiken we de interactieve modellen van het digitaal schoolbord (prachtig afstudeeronderzoek van David Stranders)? Er komen heel wat zaken op losse schroeven te staan en de technologische concepten moeten afgetast worden aan de verschillende leertheorieën. De bedoeling is door gebruik van nieuwe technologie meerwaarde te creëeren. Anders zullen we als 'early adapters' telkens weer het onderspit moeten delven en toegeven dat onze digitale 'toys' eigenlijk oude wijn in nieuwe zakken zijn. En dat weiger ik (voorlopig ;-) toe te geven. Als uitsmijter: op de Top Technologie Trends op Info aan Zee had ik het bij interfaces kort over holografie en ZB Digitaal gaat in volgende post nog iets verder met aanraakbare holografie?

Google Wave, Project Natal, Norton Heroes

Om het brein nog wat denkwerk te geven over de nabije toekomst wat betreft communicatie, informatie, organisatie en vrije tijd kan je terecht bij:
- het uitgebreide verkoopspraatje van google-wave
- de verdwenen controller bij microsoft xbox, of maw, project natal
- de verrassende marketingcampagne van Symantec: Norton Heroes, great graphics and comics!
En om af te sluiten de bevlogen uitspraken van Eli Neiburger in dib 4:
- 'Libraries become the magnifier of the value that the community creates' ofte 'de bib als vergrootglas voor kwaliteit'
- 'kids probably expect for libraries in 2030 to find more value in the platforms we offer than in te content we collect' ofte 'de content wordt reeds geclaimd door de gemeenschap, laat de bib dan focussen op het platform?'

Leffinge Leuren Radio

In een seizoen waar je over de festivals struikelt ben ik op de site van het leffingeleurenfestival een aardige applicatie tegengekomen. Leffingeleuren brengt ter voorbereiding en om in de sfeer te komen een radio Leffingeleuren aan. Bij de opstart kun je duidelijk zien waar ze dit aardig stuktje programmatuur gehaald hebben om deze eenvoudige maar doeltreffende applicatie te integreren: mixpod. Vooral de vele versies van nummers en de koppeling aan beeldfragmenten valt op. Ook de korte hieronder staande playlist is op die manier opgesteld.

Music Playlist at MixPod.com

In de marge: toch even meegeven dat ik een behoorlijke fan ben van het concept van de '1minutefilm&soundawards', een zijproject van LeffingeLeuren.

Gezinsbond versus Bib

Wat? Een post over de gezinsbond? Are you 'kidding'? Nee, maar een beetje uitleg is op zijn plaats. Hoe het begon...

Door het 'kweken' van kinderen wordt je bijna automatisch lid van de gezinsbond en om de veertien dagen krijg je zo'n vreselijk ouderwetse gezinskrant in je bus. Sedert die keer dat we daar een gerecht in vonden dat nu ook bijna (is het toeval) tweewekelijks wordt opgediend wordt dit 'erfgoedgazetje' voortaan niet meer weggesmeten zonder 'screening'. En dit keer was het weer prijs, maar van een andere orde.

Het artikel 'Kinderspel om je toekomstig beroep te ontdekken' trok mijn aandacht. Het ging over het boek Speel je kerntalenten uit. Kinderspeelgoed vertelt wie je bent. Ik vond het bijzonder interessant en had het redelijk vlug verorberd. Daarnaast een artikel over 'We leren om te werken...', over werkplekleren en Kenniswerkers. Het artikel sloot af met volgende zin: 'Zin krijgen in leren en werken gaan hand in hand in een wereld waar levenslang leren het motto is. De nieuwe werknemer is een kenniswerker die zichzelf blijft ontplooien.' Schoon hé.

Pagina verder. 'Morgen zal ik wel studeren', na wat zelfherkennende passages stoot ik op volgende stukje intrigerende tekst van gedragstherapeute Sofie Michielsen: 'Tegenwoordig hebben bv. alle studenten een computer. En ze denken ook allemaal dat ze die nodige hebben om te studeren. Maar een computer is een enorme afleider: e-mail, internet, facebook,... Soms adviseren ze bijvoorbeeld aan elkaar om de netwerkkabel een paar uur uit te trekken of - en pas nu op - in de bibliotheek te gaan studeren!'

Hoera, gered, stop teloorgang bibliotheken, we zijn er door, de digikids landen terug op hun voeten, social netwerkafkickcentra mogen geactiveerd worden... Nou, zo erg is het nu ook weer niet, maar waarheid schuilt er wel in. Maar waar wil ik nu naar toe? Door dat woord 'bibliotheek' op die plaats begon ik dat begrip langzaam te koppelen aan 'gezinsbond' en wat bleek: ze zijn duidelijk familie: Ze hebben beide een oud imago maar zijn inhoudelijk uniek. Ze hebben voorbijgestreefde rubrieken maar hebben ook een immens bereik. Ze bieden voor iedereen wat wils en nu komt het belangrijkste: ze bieden een dienstverlening en profileren zich naar het sociaal-cultureel werk en het verenigingsleven. De sterkte van het systeem: het netwerk. Als we met dit gedachtengoed de bib kunnen uitbouwen tot een fysieke, aangename ontmoetingsplaats waar de dates uit de virtuele bib kunnen plaatsvinden dan moet de gezinskrant gewoon nog de layout wat veranderen en kunnen ze samen door de deur van het nieuwe decennium.

Literair Jongeren Festival of TXT on stage

Mijn zoon is een alien. Jongeren hebben hun eigen cultuur, altijd al gehad eigenlijk, in dat opzicht niets nieuws onder de zon. Ware het niet dat nieuwe technologieën ervoor zorgen dat het verder gaat dan hun eigen taaltje. Ze koppelen hun 'slang' aan hun eigen 'stuff' en 'tools', hun 'way of life'. GSM in de aanslag, nog vlug een 'chat' of even 'levelen', het krijgt de proporties van een geweldloze, stille digitale revolutie die vooral gestoeld is op een nieuwe vorm van communiceren (hyperlink, fragmentair en beeldgeorienteerd). Handige marketeers hebben dit al lang begrepen en spelen hier vlot op in: gedichten worden 'SMS-gedichten', flauwe meidenromans (grapje) worden 'chicklit', boeken die niet echt een eigen stijl hebben worden 'crossovers' en in de praktijk heb ik diezelfde term al zien opduiken om de adolescentendoelgroep vlotter te kunnen aanspreken. (Al ooit eens iemand ontmoet die zichzelf adolescent noemt? Wel, waarom gebruiken we het dan verdorie in bibliotheken?) Los van het feit dat dergelijke anglicanismen voor rechtopstaand nekhaar zorgen bij heel wat brave neerlandofielen gaat het steeds verder zijn gangetje. Op school moest mijn kind (9 jaar) in de godsdienstles bij een opdrachtje kiezen voor akkoord of 'deleten', tot mijn verbazing een erkend 'vandale-woord'. Nog even en hij leest zijn eigen 'mobile phone novel' of 'e-book' en nu ik er aan denk, eigenlijk ben ik zelf verslingerd aan 'graphic novels'. Ook Kunstbende laat zich niet onberoerd: deze wedstrijd om jongeren te stimuleren actief bezig te zijn met kunst en cultuur hanteert de rubrieken 'performance', nieuwe media, video, 'dj', ontwerpen, fotografie, 'TXT', 'TXT on stage', muziek en dans. Daarom volgend voorstel, laat ons voortaan voor kinderen en jongeren het niet meer hebben over de bibliotheek maar over de 'cultbase' met een 'TXT-center', een 'I-desk' en een 'Game-corner'? En ik die dacht dat Esperanto de wereldtaal zou worden ;-)

Fabchannel stops, kill your darlings

'Blasphemous Rumours?', nee helaas. No money means no content. Plots worden we ermee geconfronteerd, met 'The Jam'. Hebben ze teveel 'Undertones' verwerkt in hun optredens? Kwam 'The Police' aan de deur met een deurwaardersbevel? Elvis Costello beweerde zelfs opgevangen te hebben 'we'll squeeze them till they stop'. Het zijn inderdaad 'The Specials' van een aantal grote platenlabels (wat een term in dit internettijdperk hé) die zorgden voor 'The Clash'. Heb eigenlijk veel zin om mijn 'Sex pistols' boven te halen en een 'Joy Division' op te richten om dit prachtig initiatief met erotisch geweld te verdedigen. Fabchannel moet het afleggen tegen Moneychannel. This is 'the weeping song' maar ik hou me goed want http://www.youtube.com/watch?v=n547VhR1aRY. Laatste tip: zie platenhoes...

Wisselboeken

Laat ons even heel eenvoudig redeneren over het begrip 'bibliotheek'. Het zou wat respectloos kunnen omschreven worden als een openbare ruimte gevuld met boeken gekozen door boekenliefhebbers. Mensen die geen boeken willen kopen kunnen er terecht om voor een korte periode boeken te lenen. De reden waarom mensen hier hun boeken halen en niet kopen varieert van antimaterialisme, gebrek aan middelen, leeswoede tot de eenmaligheid van de behoefte (denk maar aan reisgidsen). Maar de tijden veranderen. Voor een prikje kun je bij de krant een boekencollectie verwerven en de persoonlijke bibliotheken floreren nog meer dan vroeger. Het gaat goed met de boekenverkoop en op de tweedehandsmarkt is het drummen. Bibliotheken dumpen hun magazijnboeken, etc, etc, etc. Met andere woorden, er is te veel, veel te veel, en dat geldt niet alleen voor boeken. Laat ons daarom maar eens rustig filosoferen over het idee achter 'Wisselboek' of 'Ruilboek' of 'Boekenruilen' als alternatief. Je stelt je eigen collectie ter beschikking voor ruil of meteen definitief als gift. Het idee is niet volledig nieuw, in bepaalde bibs heb je bakken met stationsromannetjes waar iedereen kan aan bijdragen maar ook uit putten. En laat die uitleverplaats dan misschien de bibliotheek worden. Mensen ontmoeten er elkaar en praten er over boeken en leeservaringen in een rustig leescafe. Van aanbod naar ontmoeting?